Uit mijn lezing ‘time between worlds’ van 19 september jl. kan afgeleid worden dat we in een tussentijd leven. Een heden tussen verleden en toekomst, oftewel tijd is creatie– en anders is hij helemaal niets. De ervaring van het procesmatige, temporele en steeds veranderende karakter van de werkelijkheid. In een wereld waarin gefixeerde structuren en concepten onder druk komen te staan en ons leven steeds meer door het hebben van ‘geen tijd’ wordt bepaald is het noodzakelijk gestolde en verouderde concepten, denkwijzen en manieren van waarnemen te doordenken en te vernieuwen. Als je jezelf geen tijd gunt en daarmee het…
Mijn motivatie voor studie, onderzoek en werk komt voort uit mijn bezorgdheid over de toestand van de wereld. In mijn leven ben ik nog nooit zo bezorgd geweest over de inefficiënte focus op de complexe, gelijktijdig opkomende kwesties van de omslagpunten van het Earth System, de toenemende ongelijkheid, mondiale conflicten, convergerende DeepTech, hulpbronnen, gebrek aan integriteit en waarheid, de onaantastbare korte termijn focus op winst, enz. We lijken onze menselijkheid te verliezen. Ik zal blijven bijdragen aan de noodzakelijke systeemverandering om de bovengenoemde fundamentele en existentiële uitdagingen aan te pakken. En nu ik de tijd heb….. ik heb het grootste…
Contemporary research on comparative cognition supports the claim that the difference between human and non-human minds is one of degree and not of kind. It must be emphasized that specific physical and social environments create selection pressures that lead to the evolution of certain cognitive adaptations and evolve independently from each other as a concrete result of specific selection pressures, and thus have appeared in distantly related species. Thus, there is not one cognition. The biocentric perspective focuses on each species in its own evolutionary history. In accordance with this biocentric approach there are several aspects of cognition, from sensor-actuator mechanisms to…
The development of Humanity is defined by gradual, linear progression. This linearity is not just a geometric metaphor but a reflection of our cognitive, emotional and societal evolution. Human cognition, deeply rooted in the structures of our neocortex and limbic system -the part of the brain involved in our behavioral and emotional responses- has maintained a consistent pace over millennia. Our emotional responses, learning processes, and memory formations follow a path that is more evolutionary than revolutionary. While individual learning can display moments of rapid growth and adaptation, the overall cognitive development of our species unfolds across generations. Similarly,…
